"Financiering ingetrokken omdat ik klimaatonderzoek doe": Hoe de duisternis over de wetenschap in de VS viel

Haar reis naar Frankrijk werd niet door een federale subsidie ​​gefinancierd. Ze is in Nice als "privéwetenschapper". Ze is daar om deel te nemen aan "de discussie over wat er met de oceaan gebeurt en wat we eraan kunnen doen".

De identiteit van deze eminente onderzoeker zal niet worden onthuld. Na lang aarzelen besloot ze haar naam niet te noemen, zodat ze zo vrij mogelijk kon spreken. Ze is gespecialiseerd in mariene biogeochemie en is verbonden aan een grote universiteit in het westen van de Verenigde Staten.

Wat ze tijdens het interview niet vermeldt, is dat ze in haar 30-jarige carrière honderden artikelen in wetenschappelijke tijdschriften heeft gepubliceerd en diverse prijzen heeft ontvangen voor haar bijdragen aan de aardwetenschappen en oceanografie. Maar dat was vóór die tijd.

"Vanuit het perspectief van mijn universiteit doe ik mijn werk en heb ik het recht om wetenschappelijke feiten vrij en eerlijk te uiten." Maar er bestaat geen twijfel over het doelwit dat zijn specialiteit is geworden.

"Wij steunen klimaatwetenschap en klimaatverandering. De financiering is ingetrokken omdat ik aan klimaatonderzoek doe, en dat is niet langer toegestaan."

$3,2 miljoen bezuinigd

De 3,2 miljoen dollar aan subsidies die haar lab draaiende hielden, is in rook opgegaan. Binnen de grote federale instantie USAID werkte ze mee aan een ander programma, dat eveneens alle financiering verloor, ter waarde van 20 miljoen dollar.

Tijdelijk heeft ze alleen nog de beurs van de Democratische staat waar ze werkt. Tot april 2026. En daarna? "Al mijn studenten, mijn postdocs, mijn onderzoekstechnici, mijn gastonderzoekers, 25 mensen in mijn lab, krijgen geen financiering meer."

Met een glimlach van gekwelde hulpeloosheid voegt ze eraan toe: "Er zijn momenteel veel veranderingen gaande. Dus, zoals je je kunt voorstellen, kan ik 's nachts niet slapen."

De toekomst van zijn studenten is zijn "grootste zorg". Nu grote delen van de kennis taboe worden, "zal de toekomst van de wetenschap in Amerika verdwijnen, omdat we de volgende generatie wetenschappers niet langer opleiden."

Naar het buitenland? "Ik heb 25 mensen in mijn lab. Wat gebeurt er met hen als ik vertrek? Ik kan geen lab met 25 mensen naar een ander land vervoeren!", roept ze gefrustreerd uit.

In april 2026, zodra de laatste financiering is uitgeput, zullen de wetenschappelijke instrumenten die zij beheert en die "gegevens verzamelen", worden stopgezet. Zoals de meting van de koolstofuitstoot in wetlands, "waarvan wereldwijd een derde is verdwenen". Toch "reinigen deze ecosystemen water, vangen ze koolstof op en zijn ze kraamkamers voor biodiversiteit".

Laat de rest van de wereld doorgaan

Lacunes in de gegevens en een afgrond voor de toekomst, die ze "wanhopig" noemt. De snelheid van de verandering is ook een enorme schok, een bewijs van "het gebrek aan reactie aan de top van de staat. Er is geen enkele poging om dit te stoppen", voegt ze er geschokt aan toe.

In deze context lijkt de wetenschappelijke conferentie One Ocean in Nice, gevolgd door de Ocean Policy Summit, een ongekend intermezzo. "Het stemt me verdrietig dat een land dat voorop liep in onderzoek, stopt met het leiden van deze inspanning. Het geeft me hoop dat de rest van de wereld hiermee doorgaat."

Elke steunbetuiging is waardevol. "Ik wil de Fransen bedanken voor hun steun aan onze zaak. Hoe meer mensen de hashtags #pourlascience en #pourleclimat gebruiken, hoe beter we zullen begrijpen dat dit een verlies is, niet alleen voor de Verenigde Staten, maar voor de hele wereld."

Is haar stemming er een van verzet? Het woord dat in me opkomt is protest. Dus eindigt ze, verrassend genoeg, met een citaat van de Amerikaanse rapper Queen Latifah: "Je moet opkomen voor waar je in gelooft, en soms moet je alleen staan."

Alleen en staand, als vrouw, wetenschapper en Amerikaan, in het jaar 2025.